Wie ben ik?

Mijn naam is Ellis, geboren en getogen in het prachtige Zeeland!
Mijn leven is al weer drieëntwintig jaar geleden begonnen. Mijn leven, voor de een ben ik zielig, voor de ander besta ik niet. Anderen willen weer niet met mij te maken hebben en waarom? Omdat ik anders ben. Om te beginnen; ik ben niet zielig en ik ben al helemaal niet dom. Ik wil laten zien dat er wel degelijk een reden is om te leven; ook al ben je anders of heb je een handicap. Dat is waarom ik de opleiding deed die ik altijd wilde doen. Ik was namelijk PABO studente aan de HZ en leerkracht, dat is wat ik altijd wilde worden. Helaas is het omwille van mijn beperking en beperkte energie niet meer mogelijk om mijn opleiding af te maken. Hierdoor ben ik gestart met de opleiding tot Onderwijsassistent aan Variva Opleidingen. Deze opleiding heb ik in 2017 afgerond.

Mijn beperking
Ik ben geboren met Cerebrale Parese bilateriaal aangedaan met de ergste spastische component. Cerebrale Parese is een aandoening waarbij iemand moeite heeft met bewegen in bepaalde lichaamsdelen. Dit ontstaat door hersenbeschadigingen die op zeer jonge leeftijd opgetreden waren. In mijn geval vier herseninfarcten in de baarmoeder.

Van jongs af aan heb ik moeten knokken voor alles wat ik bereikt heb. De komende jaren zal ik dat ook moeten blijven doen.

Wat kun je verwachten?
Mijn blog gaat over het leven met CP, wat er allemaal bij komt kijken en hoe ik in het leven sta. Ook zijn er regelmatig posts te vinden over mijn favoriete hobby’s. Vanaf 12-12-2016 ga ik 2-3 keer per week bloggen.  Ondanks mijn beperking, want zo noem ik dat liever, vecht ik voor alles wat ik kan bereiken en ik zal nooit opgeven!

“The world ain’t all sunshine and rainbows. It’s a very mean and nasty place and I don’t care how tough you are it will beat you to your knees and keep you there permanently if you let it. You, me, or nobody is gonna hit as hard as life. But it ain’t about how hard ya hit. It’s about how hard you can get hit and keep moving forward.”

IMG_3378

6 gedachten over “Wie ben ik?”

  1. Beste Ellis,

    Graag wil ik me aan je voorstellen: mijn naam is Jasper van der Does en ik ben de coördinator van http://www.boskblog.nl. Dit is de eigen blogsite van de BOSK (www.bosk.nl).De BOSK is dé vereniging van en voor mensen met een beperking.

    Op onze blogsite bieden we mensen de mogelijkheid om door middel van blogs hun verhaal te doen en zo wellicht andere mensen te kunnen helpen en te inspireren.

    Ik heb jouw blogsite doorgekregen van mijn collega en heb een aantal van jouw blog gelezen. Je schrijft heel positief en uitnodigend. Ik denk dat jij met je blogs veel mensen kan inspireren.

    Ik wil je dan ook vragen of je voor de BOSK wil gaan bloggen?

    Mocht je meer informatie van mij willen of wil je gaan bloggen van de BOSK kan je mij mailen op boskblog@jaspervanderdoes.nl.

    Ik hoop snel iets van je te horen!

    Met vriendelijke groet,

    Jasper van der Does
    coördinator http://www.boskblog.nl.

  2. Erica gezegd:

    Beste Ellis,

    Succes met alles.
    Ik bezoek je site nog wel een keer om verder te lezen.
    Ik heb je gevonden doordat mijn zoon met CP (hemiparese) een lichamelijke stress reactie had; beven bibberen en klappertanden.
    Hij gaat binnenkort naar Papendal Open talenttraining – atletiek.

    Groet,
    Erica
    (docent wiskunde)

  3. Jan Booms gezegd:

    Beste Ellis,

    Ik zal me even kort voorstellen: mijn naam is Marjolein van der Spek. Samen met Jan die hier momenteel in behandeling is op de polikliniek van Rijndam Revalidatiecentrum zijn we op zoek naar een manier om eenhandig te fotograferen. Dit was namelijk een van zijn grote hobby’s, totdat hij zijn hersenletsel kreeg en nu alleen nog zijn linkerhand kan gebruiken.
    We lazen op jouw blog dat jij ook eenhandig fotografeert. Zou je ons kunnen uitleggen hoe je dit doet
    Of waar we eventueel meer informatief hierover kunnen vinden?

    Groetjes Marjolein

    • Hallo Marjolein,
      Ik weet niet of je het nog nodig hebt, maar wat ik meestal doe is de camera in mijn linkerhand houden, en de ontspanknop gebruiken. Ik heb wat meer tijd nodig om te zoomen, maar dat doe ik met mijn duim en wijsvinger van mijn linkerhand (de hand waarin ik ook mn camera vast heb) mijn rechterhand kan ik alleen in een vuist gebruiken en gebruik ik als een soort statief, een soort steunpaal

  4. Hoi Ellis, wat een informatief blog. Ik vind het super hoe je je levenservaringen deelt. Ik heb zelf meerdere handicaps, waaronder blindheid, autisme en een lcihte motorische beperking (mogelijk CP maar dit weet ik niet). Ik blog ook maar dat lukt helaas niet zo vaak als ik zou willen.

Plaats een reactie